Category "O Montessori"

Podstawowym założeniem Metody Montessori jest stwierdzenie, że każde dziecko jest inne i powinno rozwijać się zgodnie z indywidualnymi planami rozwojowymi. Są to jego możliwości, kompetencje i umiejętności, umożliwiające dziecku samodzielną i najbardziej efektywną naukę.

Maria Montessori w swojej pedagogice określa wrażliwe fazy jako szczególne momenty zachodzące w rozwoju dziecka, podczas których przyswaja ono wiedzę bez żadnego wysiłku. Niestety fazy wrażliwe nie powtarzają się, nie wykorzystanie ich bowiem w danej chwili powoduje, że przyswojenie wiedzy w późniejszym czasie wymaga dużego nakładu pracy.

Od urodzenia do 6 roku życia występuje faza na język, ruch, zachowania społeczne i porządek.

Przedział 7-12 lat, to faza na moralność, sprawiedliwość, dobro i zło, uczucia religijne, różne dziedziny nauki.

Przedział od 13 do 18 roku życia to faza na godność osobistą, odpowiedzialność i wiarę we własne siły.

Podczas fazy wrażliwej dziecko interesuje się tylko jednym elementem ze środowiska zewnętrznego, manipulując nim, mpoznając go i doświadczając zmysłowo. Daną czynność (np. przelewanie) dziecko powtarza wielokrotnie, nawet po kilkanaście, kilkadziesiąt razy, w całkiem naturalny dla siebie sposób. Wychowawca Montessori obserwując swoich podopiecznych – zauważa ich fazy wrażliwe i proponując pojedynczemu dziecku odpowiednie zabawy czy proste ćwiczenia wspiera jego rozwój. Dziecko uczy się więc z ogromną chęcią, łatwością i z radością, nie odczuwając tego jako przykrego obowiązku. Nabyta umiejętność zapisuje się u dziecka na całe życie, i maluch może przejść do kolejnej fazy wrażliwej.

W okresie żłobkowym najważniejszymi fazami wrażliwymi są:

• rozwój mowy,
• rozwój ruchowy – doskonalenie chodzenia i koordynacji ruchów,
• porządek – wzrastająca potrzeba samoobsługi i samodzielności.

Rozwój mowy jest wspierany wielotorowo: od najbardziej tradycyjnych form jak mowa rytmiczna (wierszyki, rymowanki, piosenki), przez pracę z książeczkami, zabawy w pytania, zachęcanie do samodzielnego wyrażania się i ćwiczenia w utrwalaniu nazewnictwa przedmiotów opracowane zgodnie z zaleceniami metody (karty nnaukowe wzbogacające słownictwo, rymy czy przeciwieństwwa).

Doskonalenie koordynacji ruchowej obejmuje ćwiczenia z zakresu koordynacji oko-ręka, stereognostykę oraz kształcenie zmysłu równowagi.

Kolejnym obszarem z którym dzieci będą miały codzienną styczność w Żłobku Montessori są ćwiczenia z życia codziennego.To ogromnie ważna dziedzina rozwoju – są to czynności związane z troską o siebie i otoczenie. Celem pracy z ppomocami jest wypracowanie samodzielności, samoświadomości oraz ufności we własne siły i poczucia bezpieczeństwa. Dzieci pracują z pomocami z życia codziennego, takimi jak: mycie rąk, mycie stolików, zamiatanie i wycieranie podłogi, nakrywanie do stołów, przelewanie wody, przesypywanie, zapinanie i odpinanie guzików itp.

Sprawdź, czy Żłobek Montessori jest odpowiednim wyborem dla Ciebie i Twojego Dziecka?

1. Jeżeli jesteś rodzicem, który widzi, jak wielką radość sprawia dzieciom pomaganie w prostych czynnościach domowych np. rozłożyć sztućce do obiadu, wyjąć talerz z szafki i ustawić go na stole, odnieść szklankę czy choćby umyć szyby.
2. Jeśli rozumiesz naturalną chęć dzieci do przelewania płynów, przesypywania różnych rzeczy np. kaszy czy ryżu i nie złościsz się na niego, jeśli maluch próbuje je przy tym zjeść czy włożyć do ust, nosa, ucha …
3. Jeśli zamiast się złościć, że dziecko coś rozlało czy rozsypało, mówisz że nic się nie stało i proponujesz wspólne sprzątanie.
4. Jeśli dawałeś już dziecku nożyczki i nie boisz się, że w żłobku będzie miało z nimi ciągłą styczność oraz tego, że w trakcie pracy z nimi może się skaleczyć, bo nic nie zastąpi własnego doświadczenia pracy z nimi.
5. Jeżeli wiesz, że podczas pracy własnej dzieci używają u nas ostrych narzędzi typu noże, krajacze do krojenia jabłek, marchewek, bananów czy sprzętu do wyciskania soku z pomarańczy itd.
6. Jeśli pozwalasz mu na samodzielnego jedzenie, mimo, iż może ucierpieć kolejne jego dzisiejsze ubranie.
7. Jeśli zdarzyło Ci się choć raz opóźnić swoje wyjście z domu o kilkanaście minut tylko dlatego, że pozwalasz swojemu malcowi samodzielnie założyć skarpetki lub sandałki, ponieważ właśnie się tego nauczył i sprawia mu to wielką przyjemność.
8. Jeśli już pozwalałeś dziecku i wiesz, że skakanie po kałużach czy taplanie się w błocie to sama przyjemność, i maluch będzie to robił także w naszym żłobku.
9. Jeśli nie obawiasz się siniaków czy zadrapań i innych drobnych urazów z którymi małe dziecko eksplorując świat zacznie się zapewne spotykać przebywając w grupie.
10. Jeśli nie obwiniasz malca za to, że zdjęło w zimie rękawiczki czy czapkę i pozwoliłeś mu bez nich polepić śnieżki, dotknąć zimnego lodu czy pospacerować przez chwilę aby wiedziało, że jego decyzja także ma wartość, a jeśli zmarźnie samo będzie chciało je założyć.
11. Jeśli uważasz, że każda z powyżej opisanych aktywności dziecka i wiele innych nie jest zwykłą zabawą, ale służy jego szeroko pojętemu rozwojowi, jak wzmocnieniu koordynacji ruchowej, rozwojowi samodzielności, a przede wszystkim wzrostowi zaufania we własne siły i poczucia sprawstwa oraz bezpieczeństwa.

Jeśli pięć lub więcej odpowiedzi jest pozytywnych, będziesz spokojny o rozwój swojego Malucha umieszczając go w naszej placówce.

Pamiętaj – w Żłobku Montessori RODZIC, DZIECKO I PEDAGOG tworzą trójkąt, w którym każdy jest partnerem. Ważne jest wzajemne zaufanie, przestrzeganie zasad i dobra komunikacja. Jeśli jej zabraknie, współpraca podupada a na tym traci przede wszystkim dziecko.  W idealnym układzie zasady obowiązujące dziecko w domu i w placówce, powinny być tożsame.

Materiały Montessori z założenia są ściśle dostosowane do rozwoju i wieku dzieci w danej grupie. Wszystkie pomoce dydaktyczne (zabawki edukacyjne) znajdują się na niskich półkach lub podłodze. Dzięki temu szkraby mogą sięgać po to, co tylko chcą. Sama nauka na błędach jest kluczowa w metodzie Montessori – dziecko powinno wiedzieć, że jeśli coś mu się nie uda, nie jest to nic złego. Bardzo ważne jest, aby nadal odczuwało potrzebę eksperymentowania i próbowało, póki nie osiągnie sukcesu. Absolutnie nie wolno szkraba zawstydzać, poprawiać źle ułożonych przez niego elementów czy układać elementów za niego. Kiedy popełni błąd, musimy zrozumieć, że jest to całkowicie naturalne i zdarza się każdemu – nawet dorosłemu.

Zabawki na półkach są oryginalne i niepowtarzalne – żadna nie jest taka sama. Dziecko nie musi ale może wchodzić w interakcje z pozostałymi malcami z grupy i wspólnie ustalać jaką zabawką pobawią się najpierw. W naszym żłobku korzysta się z takich pomocy dydaktycznych jak np.:

• ściereczki, miotełki – do ćwiczenia prostych, codziennych czynności,
• barwne tabliczki, memory sensoryczne – do kształcenia zmysłów,
• karty z szorstkimi cyframi, wrzeciona – do nauki matematyki,
• karty z szorstkimi literami, ilustracje z podpisami – do nauki języka,
• drewniane układanki w różnych kształtach, np. roślin, puzzle przedstawiające mapę świata – do tzw. edukacji kosmicznej.

W edukacji Montessori szczególnie pożądanym typem zabawek są te drewniane. Wszelkie pomoce do nauki powinny być wykonane właśnie z tego materiału. Jest on nie tylko bezpieczny, ale również naturalny oraz wytrzymały. Używanie drewnianych zabawek zamiast plastikowych pomaga dziecku doświadczać naturalnego świata, kolorów drzewa, jego cieni i słojów oraz różnej wagi, rozmiarów i gęstości. Dobra jakość tych pomocy uczy dziecko szacunku dla własnych zabawek i daję mu poczucie własnej wartości.

Wolność? Czyli bez żadnych zasad i granic?

Czy jedną z podstawowych zasad obowiązujących w placówkach montessoriańskich jest wolność. Dzieci bawią się do utraty tchu?

Niestety  nie jest to takie proste. W takich placówkach po skończonej pracy/nauce zawsze trzeba posprzątać– każda pomoc dydaktyczna ma swoje miejsce na półce i tylko tam powinna zostać odłożona. Ponadto wyznaczając swoje miejsce pracy, dzieci powyżej 18 miesiąca życia uczą się u nas rozwijać specjalne dywaniki – je również należy zwinąć i odłożyć po pracy na miejsce.

Dużą wagę przywiązuje się do dbałości o zabawki i pomoce dydaktyczne, a także o otoczenie: dzieci samodzielnie myją okna, lustra, uczą się nakrywać do stołu, sprzątać po posiłku, zamiatać i wycierać rozsypane/rozlane materiały, farby itd. Co istotne, robią to z wielkim zapałem!

Filarem pedagogiki montessoriańskiej jest wiara w to, że dzieci są ciekawe świata i same chcą się uczyć. Nauka sprawia im przyjemność, gdy mogą się uczyć przez doświadczenie, zgodnie ze swoimi zainteresowaniami, w momencie, kiedy są na to gotowe (czyli w tzw. okresach sensytywnych, które u każdego dziecka występują w nieco innym czasie).

Aby to osiągnąć i utrzymać ten stan, należy stworzyć dzieciom odpowiednie warunki: atmosferę szacunku i skupienia, a przede wszystkim brak porównywania, rywalizacji, zawstydzania i pośpiechu. I rzeczywiście: dzieci mając możliwość wyboru jakim zagadnieniem chcą się zajmować w danym dniu, realizują program we własnym tempie i kolejności, ucząc się chętnie, bez przymusu i przysłowiowego „bacika”.

To tzw. WEWNĘTRZNA MOTYWACJA, która sama w sobie jest rodzajem nagrody. Motywacja, którą stosowanie zewnętrznych kar i nagród tylko niepotrzebnie zaburza.

„ Dziecko zaangażowane nie potrzebuje nagrody. Po prostu nie jest nią zainteresowane. Praca, którą wykonuje i satysfakcja płynąca z wysiłku, koncentracji uwagi, fakt, że jest zaangażowane w pewien proces, że doskonali siebie jest dla niego o wiele większą wewnętrzną nagrodą, której nie dorówna żadna pochwała czy przedmiot.” 

„ Dotąd wydawało mi się, że dziecko potrzebuje zewnętrznej motywacji, by pracować w spokoju i koncentracji; że potrzebna mu jest jakaś nagroda, która zaspokoi jego niższe uczucia, takie jak łakomstwo, miłość własna, czy próżność. No bo jak by to miało być możliwe, żeby dziecko SAMO, z własnej woli chciało uczyć się i rozwijać, i do tego wkładać w to tyle wysiłku…
Jakże byłam zaskoczona, gdy okazało się, że wystarczy pozwolić dziecku zrobić coś samodzielnie zamiast je wyręczyć, by samo zrezygnowało z wszelkiej nagrody, czy pochwały.
Stąd już o krok było do wniosku, że to my, dorośli, jesteśmy odpowiedzialni za to, czy dziecko wzniesie się ponad te niskie uczucia, które niosą z sobą potrzebę kar i nagród, czy nie.”

Anna Motylewska

Zasada ograniczenia

Określony materiał edukacyjny występuje w jednym egzemplarzu. Stwarza to okazję do rozwijania umiejętności czekania, cierpliwości. To dobra lekcja dla formowania charakteru. Dzieci poznają społeczne granice dla swojego działania.

Uczą się też zachowania reguł społecznych:

• nie rań innych (ani słowem ani czynem)
• nie niszcz – szanuj przedmioty w twoim otoczeniu
• nie przeszkadzaj – szanuj pracę swoją i innych
• szanuj prawa innych osób

Rodzice, wychowujący dziecko w duchu montessoriańskim, mogą stworzyć także własne zabawki – np. drewnianą tablicę manipulacyjną. Mogłyby się na niej znaleźć różne elementy spotykane przez dziecko na co dzień, jednak nieprzeznaczone do samodzielnej zabawy, np. suwak, kłódka, rzepy, lusterko, korbka, kołatka do drzwi. Odpowiednio przymocowane do drewnianej deski pozwolą na poznanie najróżniejszych faktur oraz na rozwinięcie motoryki małej szkraba, jednocześnie nie narażając go na niebezpieczeństwo.

Proces kształcenia opiera się na zainteresowaniach, możliwościach i potrzebach dziecka, a także na pięciu głównych działach:

1. drobna motoryka – np. posługiwanie się drewnianą łyżką, chochlą, miotłą, ścierką
2. sensoryka – odpowiednie zabawki wprowadzają dziecko w świat kolorów, kształtów czy faktur,
3. język – maluch poszerza słownictwo, zachęca się go do podstawowej nauki zainteresowania książką, a być może nawet czytania,
4. matematyka – ten dział jest bardziej rozwijany w przedszkolu i szkole Montessori, choć żłobkowicze również mogą wykonywać najprostsze działania matematyczne (np. podczas zabawy z wrzecionami czy krążkowym liczydłem),
5. edukacja kosmiczna – wprowadza ona dziecko w świat przyrody i innych kultur, uwrażliwia na zabawę. Przykładem mogą być święta Bożego Narodzenia, podczas których pedagog przedstawia zwyczaje panujące w innych krajach.

Warto też wspomnieć, że w żłobku montessori niekoniecznie mówi się o zabawkach i zabawie – mówimy raczej o pracy lub nauce. Choć dziecko taką edukację traktuje faktycznie jako rozrywkę i ma do dyspozycji różne zabawki, to jednak jego umysł wykonuje pracę i nabywa nowe umiejętności.

W metodzie Montessori przykłada się dużą wagę do utrzymywania porządku całego otoczenia – maluchy muszą same po sobie sprzątać i w późniejszym etapie traktować to, jako naturalny etap po pracy/zabawie. Z tego powodu wszystko powinno znajdować się w zasięgu ręki dziecka (także proste przyrządy do sprzątania, jak np. ściereczka czy miotełka).

Kilka słów o Montessori

W Żłobku Montessori opieka nad dzieckiem prowadzona jest zgodnie z zasadami pedagogiki Marii Montessori. W myśl tego założenia opiekunki podążają za indywidualnym tempem rozwoju każdego z dzieci.

W naszej placówce dzieci przebywają w „przygotowanym otoczeniu” – aranżacja sal, meble, pomoce Montessori są tak rozmieszczone, by stymulować rozwój dziecka. Meble są niskie i otwarte, w nich znajdują się pomoce Montessori.

Meble rozmieszczone są w taki sposób, aby tworzyć kąciki tematyczne, w których znajduje się materiał rozwojowy z różnych obszarów rozwoju dziecka:

• kącik ćwiczeń dnia praktycznego
• kącik językowy
• kącik z pomocami do rozwoju koordynacji oko-ręka
• kącik plastyczny
• kącik przyrodniczy

Bardzo ważną częścią sali jest osobno wydzielony obszar jedzenia. Tutaj nie tylko spożywane są posiłki. Jest to miejsce gdzie dzieci mogą pracować z przygotowanymi zestawami. Uczą się np. samodzielnego wyciskania soku czy krojenia owoców, nalewania wody do picia. Daje im to możliwość poszerzenia swoich umiejętności, ale także mają zapewniony stały dostęp do owoców i wyrabiane są zdrowe nawyki żywieniowe.

Potrzeba ruchu tak ważna dla rozwoju małego dziecka jest zaspakajana, albo w trakcie spacerów, albo w czasie zajęć wspólnych muzyczno–tanecznych, prostej gimnastyki czy zabaw ruchowych.

Miejscem w którym dzieci mogą zdobywać samodzielność w zakresie podstawowych czynności jest kącik ćwiczeń dnia praktycznego. Dla małego dziecka czynności te są świetną zabawą, sygnałem zadowolenia dziecka jest wielokrotne ich powtarzanie. Ćwiczenia te są łatwe do zrozumienia i wykonania. Dzięki wykonywaniu takich ćwiczeń dziecko wzmacnia poczucie własnej wartości, rozwija samodzielność i pewność siebie oraz doskonali koordynację ruchów. Ćwiczenia te dopasowane są do wieku dziecka, a używane przedmioty dostosowane wielkością do potrzeb dziecka.

Dzieci uczą się samodzielności w zakresie podstawowych czynności pielęgnacyjnych wobec własnej osoby: mycie rączek, czesanie, dmuchanie noska, korzystanie z toalety, rozbieranie i ubieranie, dbałość o najbliższe otoczenie (zamiatanie, wycieranie stołów itd.). Jest to bardzo ważny element pracy metodą Montessori, a równocześnie sprawia dzieciom dużo radości i satysfakcji ponieważ poszerzenie samodzielności jest jedną z najważniejszych potrzeb rozwojowych małego dziecka.

Maria Montessori

Nauczycielka nauczycieli, uczennica dzieci.

Maria Montessori (1870-1952), była włoską lekarką i pedagogiem, twórczynią systemu wychowania przedszkolnego opartego na założeniach naturalizmu pedagogicznego, według którego należy rozwijać aktywność dziecka.

Maria Montessori dążyła do umożliwienia dziecku swobodnej aktywności i wszechstronnego rozwoju.

Celem systemu Montessori jest przygotowanie dziecka do samodzielnego życia przez wspieranie jego potencjalnych możliwości.

Montessori uważała, że każde dziecko ma swój własny, naturalny plan rozwoju, aktywizowany przez środowisko w którym się wychowuje.

Odpowiednio przygotowane otoczenie stanowi istotny warunek osiągnięcia przez dzieci pełnego rozwoju i życiowej niezależności.

Dziecko w ujęciu Mari Montessori jest „budowniczym samego siebie”, cały proces budowy powinien odbywać się w interakcji ze środowiskiem dziecka.

Montessori podkreślała, że edukacja powinna być oparta na indywidualnych potrzebach rozwojowych i zainteresowaniach dziecka przy współistniejących okresach tzw. wrażliwych fazach. Dzieci uczą się przez działanie, zdobywają praktyczne umiejętności poprzez własną aktywność.

Wszystkie materiały są uporządkowane tematycznie i łatwo dostępne – umieszczone w zasięgu ręki dziecka. Nauczyciel pełni rolę wspierającą dziecko, pomaga samodzielnie rozwijać i odkrywać rzeczywistość.

„EDUKACJA OPARTA NA ZAŁOŻENIACH MARII MONTESSORI PROWADZI DO RADOŚCI I CIEKAWOŚCI Z ODKRYWANIA ŚWIATA”

Dlaczego wybrać właśnie Montessori?

W naszym żłobku dzieci wzbogacają wiedzę przez zabawę, m.in. poprzez:

Śpiew
Dzieci, które śpiewają, lepiej się rozwijają. Śpiewanie działa leczniczo na całe ciało i ćwiczy mowę.Niektórzy wysnuwają nawet hipotezę, że śpiewanie niemowlęciu jest pierwszą lekcją języka, z jaką maluch się styka i może zapobiec problemom językowym w późniejszym życiu.

Język angielski

Przyswajanie przez dziecko wszystkich języków, które słyszy ono w swoim otoczeniu rozpoczyna się jeszcze w łonie matki i trwa przez pierwsze miesiące i lata dziecka. Dzieci w tym wieku mają niezwykłe możliwości, by chłonąć język.

Książki
Wybór książek jest tak samo ważny jak wybór zabawek. Dlatego też na naszych półeczkach nie ma przypadkowych pozycji. Nasza biblioteczka to bardzo przemyślane miejsce w każdej klasie.

Czytanie i pisanie
Od narodzin naszego dziecka możemy wspomagać jego naukę mowy poprzez nasz wzrokowy kontakt z nim, słuchanie tego, co do nas mówi, poprzez czytanie na głos od samego początku. Takie przygotowanie będzie później owocowało w trakcie jego nauki czytania i pisania.

Muzyka
Gust muzyczny u dziecka formuje się we wczesnych latach życia, dlatego też w naszym żłobku nie zabraknie pięknej muzyki oraz zajęć z instrumentami muzycznymi.

Sztuka
Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy teatralne przynosi im wiele korzyści, rozwija wyobraźnię, doskonali mowę, która staje się wyrazista i melodyjna, sprzyja umuzykalnieniu, rozwija płynność ruchów oraz zwiększa poczucie własnej wartości.

Otworzenie Żłobka Montessori jest urzeczywistnieniem moich marzeń, aby wreszcie stworzyć dla dzieci miejsce, w którym nie tylko będą otoczone miłością i bliskością, ale także będą miały szanse na indywidualny rozwój- każdy we własnym tempie, przy odpowiednio zorganizowanym otoczeniu.
Najmłodsze dzieci są dla mnie niezwykle ważne. Kocham patrzeć jak stawiają pierwsze kroki, budują relacje, stają się samodzielne i się rozwijają. Ich rozwój od samego początku jest fascynujący i ogromnie ważny dla każdego rodzica ale też społeczeństwa. Wspomagając i rozwijając ich myślenie, poczucie wartości i wyobraźnię tworzymy świat pełen miłości, ale także przyszłości. To jaka ona zaś będzie, zależy od wychowania które otrzymają nasze dzieci od najmłodszych lat. Jeśli wychowamy je na ludzi otwartych, ciekawych świata oraz odpowiedzialnych za siebie i otoczenie, będziemy budować coraz lepszy świat – to te nasze maleństwa w przyszłości będą za niego odpowiedzialne.

Ponadto poznając bliżej stworzoną przez Marię Montessori metodę, uważam iż jest dla naszych dzieci wzorową, dlatego pragnę na jej fundamentach budować małe indywidualne osobowości. Pragnę pozwalać rozwijać się maluchom zgodnie z ich własnym tempem rozwojowym, wspierając ich w codziennościach, z jakimi będą musieli się zmierzyć oraz codziennie patrzeć jak eksplorują, eksperymentują i szukają nowych rozwiązań. Wierzę, że program oparty na tolerancji, samodzielności, nauce w duchu demokracji sprawdzi się idealnie.

A z pewnością sprzyjać temu będzie przyjazne otoczenie: nowy, monitorowany obiekt w całości dedykowany usługom opiekuńczym, spełniający wymogi sanitarne i pożarowe, a także estetyczne i inspirujące do nauki, zabawy i odpoczynku sale, zaplecze socjalne, łazienka i szatnia, jak również ogródek.

Doskonała lokalizacja, mieszcząca się z dala od ulic i zgiełku samochodów, z 3 placami zabaw w bardzo bliskiej odległości (100, 200 i 800m) oraz otaczające nas jezioro wraz z pięknym widokiem na niego z naszej placówki, to niepodważalne atuty naszej oferty.